جشنواره ایده‌های ارزش آفرین معدن و صنایع معدنی (اینوماین) برگزار شد. - موسسه یونیدور unidro
مراسم افتاحییه جشنواره اینوماین در تاریخ ۲۳ تیرماه با حضور ۵۴ ایده‌پرداز، ۲۵ داور و بیش از ۸۰ نفر مدعو و مهمان برگزار شد. در این مراسم جناب آقای دکتر شمس‌الدین وهابی ریاست محترم مؤسسه یونیدرو، جناب آقای دکتر امیر خرمی شاد، معاونت محترم برنامه‌ریزی و توانمندسازی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) و جناب آقای دکتر عباس زارعی هنزکی، ریاست محترم پارک علم و فناوری دانشگاه تهران به ارائه سخنرانی پرداختند.
پس از مراسم افتتاحیه، ارزیابی ایده‌های پذیرفته شده در شش محور به شرح زیر آغاز و با حضور داوران متخصص و منتخب مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت.
محور اول: فناوری‌های نوین اکتشاف، استخراج، فرآوری و صنایع معدنی با تأکید بر فاوا، نانو و بایو با تعداد ۱۲ ایده
محور دوم: مدیریت انرژی و آب در معدن و صنایع معدنی با تعداد ۷ ایده
محور سوم: ایمنی، بهداشت و محیط زیست در معدن و صنایع معدنی با تعداد ۷ ایده
محور چهارم: محصولات نوین و کاربردهای جدید مواد معدنی با تعداد ۹ ایده
محور پنجم: مدیریت پسماند و باطله معدن و صنایع معدنی با تعداد هفت ایده
محور ششم: پشتیبان زنجیره معدن و صنایع معدنی با تعداد ۱۱ ایده
کارگروه‌های ارزیابی اینوماین از ساعت ۱۱:۳۰ شروع و در ساعت ۶:۳۰ به پایان رسید.
مراسم اختتامیه جشنواره نیز در تاریخ ۲۴ تیرماه در سالن اجتماعات سازمان ایمیدرو برگزار گردید. در این مراسم، پس از سخنرانی جناب آقای دکتر مهدی کرباسیان، ریاست محترم هیئت عامل ایمیدرو و دکتر محمود نیلی احمدی، ریاست محترم دانشگاه تهران و با حضور جناب آقای دکتر عباس زارعی هنزکی ریاست محترم پارک علم و فناوری دانشگاه تهران و جناب آقای دکتر شمس‌الدین وهابی، ریاست محترم مؤسسه یونیدرو از ایده‌های برتر جشنواره اینوماین تقدیر به عمل آمد
دکتر جواد سلطان‌زاده مدیر علمی جشنواره ایده‌های ارزش آفرین معدن و صنایع معدنی (اینوماین)
جشنواره ایده‌های ارزش آفرین معدن و صنایع معدنی (اینوماین) با تقدیر از ۱۰ طرح برتر در سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) در مورخ ۲۴ تیرماه ۱۳۹۷ به پایان رسید. ایده اولیه این جشنواره که با برگزاری سلسله نشست‌های تخصصی چگونگی حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان در بخش معدن و صنعت در پاییز ۱۳۹۶ شکل گرفته بود توانست با بکارگیری حمایت نهادهای مختلف توسط یونیدرو ۱۳۲ ایده را گردآوری و ۷۰ ایده را داوری کند. با پایان این جشنواره می‌توان نگاه عمیق‌تر بر آن داشت.
تقویت نگاه راهبردی به رابطه صنعت و فناوری
در شکل‌گیری صنایع معاصر کشور که در احداث کارخانه‌های تولیدی تجلی یافته است، هدف غالب دستگاه‌های متولی، ایجاد و ارتقای ظرفیت تولیدی بوده است؛ این تأکید تا بدان حد مورد افراط قرار گرفته است که تولید همتراز با صنعتی‌سازی معنا یافت. چنین تلقی مسئولان را از اهمیت رقابت‌پذیری و نقش فناوری در ایجاد آن بازداشته و دیدگاه‌های تولید محوری را جایگزین بلندنگری توسعه‌گرا کرده است. رقابت‌های سال‌های اخیر میان قدرت‌های تجاری جهان نشان می‌دهد، شاخص دسترسی‌پذیری به فناوری‌ها رابطه‌ای مستقیم با امکان حفظ قدرت تجاری کشورها و شرکت‌ها دارد. یکی از نکات برجسته برگزاری جشنواره اینوماین امکان تهییج و ارتزاق از توانمندی‌های داخلی برای رفع کاستی می‌باشد. این جشنواره می‌تواند نشانی باشد بر آنکه همانقدر که تولید و ارتقای ظرفیت مورد توجه است، رقابت‌پذیری و نقش فناوری نیز غیر قابل انکار است.
تغییر در ساختار توسعه فناوری در صنعت
اگرچه در دهه‌های میانی و پایانی قرن بیستم صاحبان فناوری در بخش معدن و صنایع معدنی را شرکت‌های چندملیتی تشکیل داده‌اند اما تغییرات در محیط کلان اقتصادی و پیچیدگی فناوری این واقعیت را دستخوش دگرگونی کرده است. به طوریکه نقش شرکت‌های چندملیتی معدن و صنایع معدنی از نقش سنتی خود به نقش هماهنگ کننده میان پیمانکاران، مشاوران فنی، تولیدکنندگان تجهیزات، تأمین‌کنندگان مالی و شرکت‌های بهره‌برداری تغییر کرده است. لذا این حقیقت که حضور شرکت‌های چندملیتی بین‌المللی به خودی خود متضمن جذب و توسعه فناوری است، مورد مناقشه است، و برای دستیابی و توسعه فناوری حمایت از تولیدکنندگان داخلی برای ارتقای ظرفیت جذب آنها و تلاش برای حضور فعالانه آنها در شبکه‌های همکاری جهانی مورد تأکید بیشتر است. به طوریکه در همکاری با شرکت‌های چندملیتی حداکثر تلاش می‌بایست حول قرارگیری شرکت‌های داخلی در زنجیره تأمین بین‌المللی باشد. از این‌رو در جشنواره اینوماین یک دسته مهم از مخاطبین، سازندگان تجهیزات داخلی بوده‌اند. ایده‌های مطرح شده این شرکت‌ها به اذعان داوران جشنواره نشان از پتانسیل مناسبی است که سیاستگذار می‌تواند با تسهیل حضور این شرکت‌ها در بازار بالقوه داخلی، آمادگی رقابت با شرکت‌های سازنده خارجی و قرارگیری در شبکه‌های تأمین جهانی را مهیا کند.
تأکیدتوأمان بر کانون‌های نوآوری
با پذیرش اهمیت نوآوری در فرآیندهای ارزش آفرین شرکت‌ها، برای ارتقای آن می‌بایست بر کانون‌های نوآوری و فرآیندهای شکل‌گیری آنها تمرکز داشت. هر چند در سال‌های گذشته با اعمال سیاست‌های ارتقای تحصیلات تکمیلی طیف گسترده‌ای از دانش‌آموختگان مهندسی در کشور ظاهر شده و در موارد مهمی توانسته‌اند مبتنی بر توسعه علم و فناوری به یادگیری و نوآوری دست‌یابند اما همچنان رویکرد دوم یادگیری و نوآوری در کشور کمتر مورد توجه بوده است. این یادگیری که شومپیتر از آن با عنوان DUI یاد می‌کند، اهمیت ویژه‌ای برای اجرا، استفاده و تعامل با فرآیندها و تجهیزات صنعتی قائل است. کانون اصلی این یادگیری‌ها در شرکت‌های بهره‌بردار و استفاده کننده از فرآیندها و تجهیزات تولیدی است. این نکته از آن جهت اهمیت دارد که در صنایع فرآیندی با دوره عمر طولانی فناوری مانند معدن و صنایع معدنی، نرخ یادگیری از طریق استفاده نیز بیشتر است. بر اساس این درک، در جشنواره اینوماین علاوه بر مخاطبین دانشگاهی، شرکت‌های تولیدی و بهره‌بردار معدن و صنایع معدنی نیز مورد توجه قرار گرفتند. تحلیل کلی ایده‌های گردآوری شده نشان می‌دهد غالب ایده‌های دانشگاهی متمرکز بر کاربرد فناوری‌های نوین فاوا، نانو و بایو و جنبه‌های نرم مدیریتی در معدن و صنایع معدنی و اغلب ایده‌های شرکت‌ها حول بهبودهای فرآیندی و تجهیزات نوین بوده است. این یافته روشن می‌کند اولاً صنایع منبع محور و فرآیندی عمده همکاری‌های خود با دانشگاه‌ها را می‌توانند بر پایه اشاعه فناوری‌های نوین استوار سازند و ثانیاً در تعامل با شرکت‌ها می‌بایست بهبودهای فرآیندی و تجهیزات نوین را حمایت نمایند.
همکاری بازیگران نوآوری و نقش میانجی‌ها
ارتقای سهم توسعه فناوری و افزایش رقابت‌پذیری در معدن و صنایع معدنی مستلزم حضور و تعامل تمامی ارکان نوآوری در آن است. برای آنکه بتوان زنجیره‌ای از فعالیت‌های ارزش آفرین را حول خلق و انباشت، بازارسازی و بکارگیری دانش شکل داد حضور فعالانه دانشگاه، دولت و صنعت ضروری است. این مهم به جهت ضعف‌های ساختاری و نهادی در کشورهای در حال توسعه مانند ایران دارای اولویت بالاتری است. جشنواره اینوماین نشان داد موفقیت در عرصه نوآوری و همکاری و هماهنگی کنشگران اعم از ایمیدرو (به عنوان سازمان راهبردی معدن و صنایع معدنی)، دانشگاه تهران (نمادی از خلق دانش) و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری (نهاد سیاستی برای هماهنگی سیاست‌های نوآوری) امکان‌پذیر است. این امکان‌پذیری در لوای وجود و ایفای نقش فعالانه نهاد تازه التأسیس یونیدرو مهیا شده است. یونیدرو که به عنوان سازمان آموزش و پژوهشی مشترک ایمیدرو و دانشگاه تهران دومین سال حیات خود را سپری می‌کند، نشان داد نهادهای میانجی در نظام‌های نوآوری می‌توانند بخش مهمی از کاستی‌های نهادی- ارتباطی را مرتفع کنند. از آنجایی که روابط بوروکراتیک نهادهای مؤثر در نوآوری، سرعت عمل، هماهنگی و تسهیم منافع را با چالش مواجه می‌سازد، نهادهای واسط در نوآوری می‌توانند با پرهیز از تعارفات سازمانی روابطی هدفمند میان عناصر دانش آفرین، تولیدی و سیاستگذار ایجاد نمایند. می‌بایست توجه داشت سهمی مهمی از موفقیت یونیدرو برآمده از ساختار منعطف آن است که نباید در سال‌های آتی به بهانه‌های مشروعیت‌بخشی، رسمیت سازمان‌های اداری را در یونیدرو پدید آورد. علاوه بر این باید اذعان کرد نظام نوآوری معدن و صنایع معدنی همچنان از وجود دیگر سازمان‌های میانجی در تأمین مالی و مدیریت و تجاری‌سازی ایده رنج می‌برد که ایجاد آنها در قالب صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسور، مراکز نوآوری و آزمایشگاه‌های مرجع می‌تواند مناسب باشد.
بکارگیری مناسب از ابزارهای سیاستی
تجربیات بشری در ارتقای نوآوری، سیاستگذاران را با طیف گسترده‌ای از ابزارهای سیاستی مواجه می‌کند که تحقق اهداف نوآورانه بستگی به استفاده هوشمندانه از آنها دارد. هر چند در سال‌های گذشته با بکارگیری ابزارهای مالی و مالیاتی امکان ارتقای سهم خلق دانش در دانشگاه‌ها و همچنین ظهور شرکت‌های دانش بنیان فراهم آمده است اما نتایج داوری‌ها از ایده‌های جشنواره اینو ماین حکایت از کاستی‌‌هایی دارد. اینکه هنوز متخصصان دانشگاهی و صنعتی کمتر مقوله بازار و مطالعات امکان سنجی را مورد توجه قرار می‌دهند و یا اینکه صنعتگران استاندارد محصولات و فرآیندهای داخلی را با تشکیک می‌نگرند و مهمتر از آن توسعه دهندگان دانش و کاربران دانش خود را در دو اقلیم مجزا تصور می‌کنند، مصادیقی از کاستی در کاربرد ابزارهای سیاستی است. لذا می‌بایست با نهادسازی و یا تجویز ابزارها مناسب مدیریت کسب و کار، شبکه‌سازی، تضمین ریسک عملیاتی و ایجاد کریدورهای نوآوری این موارد را مرتفع کرد. جشنواره اینوماین را می‌توان به مثابه یک ا بزار سیاستی دانست که موفقیت آن در گرو وجود و اثربخشی دیگر ملزومات است.
برای آینده
جشنواره اینوماین با بهره‌گیری از سرمایه اجتماعی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو)، دانشگاه تهران، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، پارک علم و فناوری دانشگاه تهران و ستاد توسعه فناوری‌های مواد و ساخت پیشرفته با نقش واسط حرفه‌ای مؤسسه یونیدرو برگزار شود. موفقیت این جشنواره تنها با انتخاب ده طرح برتر بروز نمی‌کند؛ بلکه مستلزم استمرار و همراهی با ایده‌پردازان و فراهم آوردن ملزومات رشد آن است.
شاید در ظاهر برگزاری آن در سال آتی با انجام اقدامات پشتیبانی فراتر و فراگیر بر شکوه آن بیافزاید اما اثربخشی و کارآمدی اینوماین وابسته به حفظ سرمایه اجتماعی تشکیل شده در فرآیند این جشنواره است. برای این منظور تحقق حمایت‌های مطرح شده از ایده‌ها و ایده‌پردازان و حفظ و تقویت کانال‌های ارتباطی ایجاد شده اثرگذاری بیشتری خواهد داشت. میزان تحقق حمایت‌ها، نشانگری برای راستی آزمایی از اعتقاد به درک تغییر نگاه راهبردی به رابطه صنعت و فناوری، تغییر در ساختار توسعه فناوری در صنعت، تاکید توأمان بر کانون‌های نوآوری، همکاری بازیگران نوآوری و نقش میانجی‌ها و بکارگیری مناسب از ابزارهای سیاستی است
تقویت نگاه راهبردی به رابطه صنعت و فناوری
در شکل‌گیری صنایع معاصر کشور که در احداث کارخانه‌های تولیدی تجلی یافته است، هدف غالب دستگاه‌های متولی، ایجاد و ارتقای ظرفیت تولیدی بوده است؛ این تأکید تا بدان حد مورد افراط قرار گرفته است که تولید همتراز با صنعتی‌سازی معنا یافت. چنین تلقی مسئولان را از اهمیت رقابت‌پذیری و نقش فناوری در ایجاد آن بازداشته و دیدگاه‌های تولید محوری را جایگزین بلندنگری توسعه‌گرا کرده است. رقابت‌های سال‌های اخیر میان قدرت‌های تجاری جهان نشان می‌دهد، شاخص دسترسی‌پذیری به فناوری‌ها رابطه‌ای مستقیم با امکان حفظ قدرت تجاری کشورها و شرکت‌ها دارد. یکی از نکات برجسته برگزاری جشنواره اینوماین امکان تهییج و ارتزاق از توانمندی‌های داخلی برای رفع کاستی می‌باشد. این جشنواره می‌تواند نشانی باشد بر آنکه همانقدر که تولید و ارتقای ظرفیت مورد توجه است، رقابت‌پذیری و نقش فناوری نیز غیر قابل انکار است.
تغییر در ساختار توسعه فناوری در صنعت
اگرچه در دهه‌های میانی و پایانی قرن بیستم صاحبان فناوری در بخش معدن و صنایع معدنی را شرکت‌های چندملیتی تشکیل داده‌اند اما تغییرات در محیط کلان اقتصادی و پیچیدگی فناوری این واقعیت را دستخوش دگرگونی کرده است. به طوریکه نقش شرکت‌های چندملیتی معدن و صنایع معدنی از نقش سنتی خود به نقش هماهنگ کننده میان پیمانکاران، مشاوران فنی، تولیدکنندگان تجهیزات، تأمین‌کنندگان مالی و شرکت‌های بهره‌برداری تغییر کرده است. لذا این حقیقت که حضور شرکت‌های چندملیتی بین‌المللی به خودی خود متضمن جذب و توسعه فناوری است، مورد مناقشه است، و برای دستیابی و توسعه فناوری حمایت از تولیدکنندگان داخلی برای ارتقای ظرفیت جذب آنها و تلاش برای حضور فعالانه آنها در شبکه‌های همکاری جهانی مورد تأکید بیشتر است. به طوریکه در همکاری با شرکت‌های چندملیتی حداکثر تلاش می‌بایست حول قرارگیری شرکت‌های داخلی در زنجیره تأمین بین‌المللی باشد. از این‌رو در جشنواره اینوماین یک دسته مهم از مخاطبین، سازندگان تجهیزات داخلی بوده‌اند. ایده‌های مطرح شده این شرکت‌ها به اذعان داوران جشنواره نشان از پتانسیل مناسبی است که سیاستگذار می‌تواند با تسهیل حضور این شرکت‌ها در بازار بالقوه داخلی، آمادگی رقابت با شرکت‌های سازنده خارجی و قرارگیری در شبکه‌های تأمین جهانی را مهیا کند.
تأکید توأمان بر کانون‌های نوآوری
با پذیرش اهمیت نوآوری در فرآیندهای ارزش آفرین شرکت‌ها، برای ارتقای آن می‌بایست بر کانون‌های نوآوری و فرآیندهای شکل‌گیری آنها تمرکز داشت. هر چند در سال‌های گذشته با اعمال سیاست‌های ارتقای تحصیلات تکمیلی طیف گسترده‌ای از دانش‌آموختگان مهندسی در کشور ظاهر شده و در موارد مهمی توانسته‌اند مبتنی بر توسعه علم و فناوری به یادگیری و نوآوری دست‌یابند اما همچنان رویکرد دوم یادگیری و نوآوری در کشور کمتر مورد توجه بوده است. این یادگیری که شومپیتر از آن با عنوان DUI یاد می‌کند، اهمیت ویژه‌ای برای اجرا، استفاده و تعامل با فرآیندها و تجهیزات صنعتی قائل است. کانون اصلی این یادگیری‌ها در شرکت‌های بهره‌بردار و استفاده کننده از فرآیندها و تجهیزات تولیدی است. این نکته از آن جهت اهمیت دارد که در صنایع فرآیندی با دوره عمر طولانی فناوری مانند معدن و صنایع معدنی، نرخ یادگیری از طریق استفاده نیز بیشتر است. بر اساس این درک، در جشنواره اینوماین علاوه بر مخاطبین دانشگاهی، شرکت‌های تولیدی و بهره‌بردار معدن و صنایع معدنی نیز مورد توجه قرار گرفتند. تحلیل کلی ایده‌های گردآوری شده نشان می‌دهد غالب ایده‌های دانشگاهی متمرکز بر کاربرد فناوری‌های نوین فاوا، نانو و بایو و جنبه‌های نرم مدیریتی در معدن و صنایع معدنی و اغلب ایده‌های شرکت‌ها حول بهبودهای فرآیندی و تجهیزات نوین بوده است. این یافته روشن می‌کند اولاً صنایع منبع محور و فرآیندی عمده همکاری‌های خود با دانشگاه‌ها را می‌توانند بر پایه اشاعه فناوری‌های نوین استوار سازند و ثانیاً در تعامل با شرکت‌ها می‌بایست بهبودهای فرآیندی و تجهیزات نوین را حمایت نمایند.
همکاری بازیگران نوآوری و نقش میانجی‌ها
ارتقای سهم توسعه فناوری و افزایش رقابت‌پذیری در معدن و صنایع معدنی مستلزم حضور و تعامل تمامی ارکان نوآوری در آن است. برای آنکه بتوان زنجیره‌ای از فعالیت‌های ارزش آفرین را حول خلق و انباشت، بازارسازی و بکارگیری دانش شکل داد حضور فعالانه دانشگاه، دولت و صنعت ضروری است. این مهم به جهت ضعف‌های ساختاری و نهادی در کشورهای در حال توسعه مانند ایران دارای اولویت بالاتری است. جشنواره اینوماین نشان داد موفقیت در عرصه نوآوری و همکاری و هماهنگی کنشگران اعم از ایمیدرو (به عنوان سازمان راهبردی معدن و صنایع معدنی)، دانشگاه تهران (نمادی از خلق دانش) و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری (نهاد سیاستی برای هماهنگی سیاست‌های نوآوری) امکان‌پذیر است. این امکان‌پذیری در لوای وجود و ایفای نقش فعالانه نهاد تازه التأسیس یونیدرو مهیا شده است. یونیدرو که به عنوان سازمان آموزش و پژوهشی مشترک ایمیدرو و دانشگاه تهران دومین سال حیات خود را سپری می‌کند، نشان داد نهادهای میانجی در نظام‌های نوآوری می‌توانند بخش مهمی از کاستی‌های نهادی- ارتباطی را مرتفع کنند. از آنجایی که روابط بوروکراتیک نهادهای مؤثر در نوآوری، سرعت عمل، هماهنگی و تسهیم منافع را با چالش مواجه می‌سازد، نهادهای واسط در نوآوری می‌توانند با پرهیز از تعارفات سازمانی روابطی هدفمند میان عناصر دانش آفرین، تولیدی و سیاستگذار ایجاد نمایند. می‌بایست توجه داشت سهمی مهمی از موفقیت یونیدرو برآمده از ساختار منعطف آن است که نباید در سال‌های آتی به بهانه‌های مشروعیت‌بخشی، رسمیت سازمان‌های اداری را در یونیدرو پدید آورد. علاوه بر این باید اذعان کرد نظام نوآوری معدن و صنایع معدنی همچنان از وجود دیگر سازمان‌های میانجی در تأمین مالی و مدیریت و تجاری‌سازی ایده رنج می‌برد که ایجاد آنها در قالب صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسور، مراکز نوآوری و آزمایشگاه‌های مرجع می‌تواند مناسب باشد.
بکارگیری مناسب از ابزارهای سیاستی
تجربیات بشری در ارتقای نوآوری، سیاستگذاران را با طیف گسترده‌ای از ابزارهای سیاستی مواجه می‌کند که تحقق اهداف نوآورانه بستگی به استفاده هوشمندانه از آنها دارد. هر چند در سال‌های گذشته با بکارگیری ابزارهای مالی و مالیاتی امکان ارتقای سهم خلق دانش در دانشگاه‌ها و همچنین ظهور شرکت‌های دانش بنیان فراهم آمده است اما نتایج داوری‌ها از ایده‌های جشنواره اینوماین حکایت از کاستی‌‌هایی دارد. اینکه هنوز متخصصان دانشگاهی و صنعتی کمتر مقوله بازار و مطالعات امکان سنجی را مورد توجه قرار می‌دهند و یا اینکه صنعتگران استاندارد محصولات و فرآیندهای داخلی را با تشکیک می‌نگرند و مهمتر از آن توسعه دهندگان دانش و کاربران دانش خود را در دو اقلیم مجزا تصور می‌کنند، مصادیقی از کاستی در کاربرد ابزارهای سیاستی است. لذا می‌بایست با نهادسازی و یا تجویز ابزارها مناسب مدیریت کسب و کار، شبکه‌سازی، تضمین ریسک عملیاتی و ایجاد کریدورهای نوآوری این موارد را مرتفع کرد. جشنواره اینوماین را می‌توان به مثابه یک ابزار سیاستی دانست که موفقیت آن در گرو وجود و اثربخشی دیگر ملزومات است.
برای آینده
جشنواره اینوماین با بهره‌گیری از سرمایه اجتماعی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو)، دانشگاه تهران، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، پارک علم و فناوری دانشگاه تهران و ستاد توسعه فناوری‌های مواد و ساخت پیشرفته با نقش واسط حرفه‌ای مؤسسه یونیدرو برگزار شود. موفقیت این جشنواره تنها با انتخاب ده طرح برتر بروز نمی‌کند؛ بلکه مستلزم استمرار و همراهی با ایده‌پردازان و فراهم آوردن ملزومات رشد آن است.
شاید در ظاهر برگزاری آن در سال آتی با انجام اقدامات پشتیبانی فراتر و فراگیر بر شکوه آن بیافزاید اما اثربخشی و کارآمدی اینوماین وابسته به حفظ سرمایه اجتماعی تشکیل شده در فرآیند این جشنواره است. برای این منظور تحقق حمایت‌های مطرح شده از ایده‌ها و ایده‌پردازان و حفظ و تقویت کانال‌های ارتباطی ایجاد شده اثرگذاری بیشتری خواهد داشت. میزان تحقق حمایت‌ها، نشانگری برای راستی آزمایی از اعتقاد به درک تغییر نگاه راهبردی به رابطه صنعت و فناوری، تغییر در ساختار توسعه فناوری در صنعت، تاکید توأمان بر کانون‌های نوآوری، همکاری بازیگران نوآوری و نقش میانجی‌ها و بکارگیری مناسب از ابزارهای سیاستی است.
مراسم افتاحییه جشنواره اینوماین در تاریخ ۲۳ تیرماه با حضور ۵۴ ایده‌پرداز، ۲۵ داور و بیش از ۸۰ نفر مدعو و مهمان برگزار شد. در این مراسم جناب آقای دکتر شمس‌الدین وهابی ریاست محترم مؤسسه یونیدرو، جناب آقای دکتر امیر خرمی شاد، معاونت محترم برنامه‌ریزی و توانمندسازی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) و جناب آقای دکتر عباس زارعی هنزکی، ریاست محترم پارک علم و فناوری دانشگاه تهران به ارائه سخنرانی پرداختند.
پس از مراسم افتتاحیه، ارزیابی ایده‌های پذیرفته شده در شش محور به شرح زیر آغاز و با حضور داوران متخصص و منتخب مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت.
محور اول: فناوری‌های نوین اکتشاف، استخراج، فرآوری و صنایع معدنی با تأکید بر فاوا، نانو و بایو با تعداد ۱۲ ایده
محور دوم: مدیریت انرژی و آب در معدن و صنایع معدنی با تعداد ۷ ایده
محور سوم: ایمنی، بهداشت و محیط زیست در معدن و صنایع معدنی با تعداد ۷ ایده
محور چهارم: محصولات نوین و کاربردهای جدید مواد معدنی با تعداد ۹ ایده
محور پنجم: مدیریت پسماند و باطله معدن و صنایع معدنی با تعداد هفت ایده
محور ششم: پشتیبان زنجیره معدن و صنایع معدنی با تعداد ۱۱ ایده
کارگروه‌های ارزیابی اینوماین از ساعت ۱۱:۳۰ شروع و در ساعت ۶:۳۰ به پایان رسید.
مراسم اختتامیه جشنواره نیز در تاریخ ۲۴ تیرماه در سالن اجتماعات سازمان ایمیدرو برگزار گردید. در این مراسم، پس از سخنرانی جناب آقای دکتر مهدی کرباسیان، ریاست محترم هیئت عامل ایمیدرو و دکتر محمود نیلی احمدی، ریاست محترم دانشگاه تهران و با حضور جناب آقای دکتر عباس زارعی هنزکی ریاست محترم پارک علم و فناوری دانشگاه تهران و جناب آقای دکتر شمس‌الدین وهابی، ریاست محترم مؤسسه یونیدرو از ایده‌های برتر جشنواره اینوماین تقدیر به عمل آمد.
| عنوان دوره | معرفی دوره | شرایط ثبت نام | فرم ثبت نام |
